ATAQUE ESCAMPE - ED WOOD E A INVASION DOS PARAUGAS ASASINOS (2007)
E eu estaba alí para velo. Ao meu carón un rapaz cunha camiseta dos Sex Pistols e pinta de inglés erasmus en proceso etílico abaneábase e sorría desconcertado no medio dos acordes de "Afganistán canto". O tema da canción non o sorprendía, despois de todo eran tempos de guerra, sorprendíao o estraño estilo dos rapaces que sairan a tocar. Naquel momento debín achegarme e botar man do meu inglés básico para explicarlle o que estaba a ver: houbo moitos que tocaron as paredes do límite da cidade, este grupo toca cun pé dentro e outro fóra, toca, por dicilo así, na fronteira. A parte que entendes é o que te fai sorrir, a que non entendes é o que te fai abanear.
Hai moitos tipos de fronteiras, non só as políticas, e o grupo transitou por moitas delas. De México a California, do rock ao tango, dos poetas dos 50 ao dadaísmo, ou do sublime á serie B nun só paso, porque o interesante deses espazos é o feito de camiñar entre eles incansabelmente, trazar rutas para futuros viaxeiros, e poder dicir ás persoas que habitan nas beiras que forman un todo cos do outro lado. O custo pode ser desigual, para cruzar á ida pode chegar con sobornar a un axente de fronteiras, na volta pódese chegar tiroteado e coas costas molladas. É o prezo do contrabando de ideas.
No caso concreto da Galiza, por exemplo, as fronteiras mal definidas entre o rural e o urbano crean longas zonas de transición cunha idiosincrasia propia. As vilas grandes e os bairros dalgunhas cidades son universos próximos rexidos polas mesmas regras. Ataque Escampe son como os cabalos atados nos descampados das aforas. (Soñemos libres como bestas). Veñen do lugar onde se beben viños sen nome nen cor definida, onde se discute de poesía e cinema diante dunha tapa de callos, de espazos onde chove sempre, ininterrompidamente, e algúns, sabendo que é mexo, botan man do paraugas e berran con toda a forza para avisar aos demais.
Cara A: Gravado en Brántega (Agolada) nas tardes do 7 e 8 de decembro de 2006.
Técnico de son: Benxamín Otero
Mesturas: Benxamín Otero
Produción: Ataque Escampe
Serie B: Gravado ao vivo no café Uf (Vigo) na noite do 2 de xuño de 2006, en mini-disc. Retocado por Benxamín Otero
Deseño de capa: Xosé Carlos Hidalgo
Ataque Escampe son:
Alex Charlón: voz
Miguel Mosqueira: guitarra, voz e coros
Samuel Solleiro: violín e guitarra
Roi Vidal: percusións
Coa colaboración de Iago Mouriño (piano e hammond).
Todos os temas compostos por Ataque Escampe, agás “Mira” (sobre un poema de Chus Pato).
Ataque Escampe agradece até á terra que pisa. Porén, o pouco espazo e o medo ao ridículo impídennos redactar unha listaxe de nomes. Aínda así: obrigados a toda a xente que bota unha man, un lombo, unha lingua. Todo o poder para os soviets
